A Agrupación Industrial Téxtil Moda de Galicia (COINTEGA) está integrado por 85 empresas que operan en todos os elos da cadea de valor: téxtil, xénero de punto, industria auxiliar, téxtiles técnicos, retail e servizos especializados. COINTEGA é a entidade de referencia de todos os axentes e empresas que operan no ecosistema Téxtil - Moda de Galicia.

Cal é o valor diferencial dos produtos que se fabrican en Galicia?

En primeiro lugar, convén poñer de manifesto que unha das principais fortalezas do sector téxtil-moda galego é a xestión da cadea de aprovisionamento. Isto supón poder controlar todo o proceso, que vai desde o desenvolvemento de produto, concepto moito máis amplo que o simple deseño, á selección dos materiais e a fabricación das pezas.

Grazas a esta vantaxe competitiva, que se traduciu nunha gran flexibilidade, as marcas galegas puideron levar a cabo con mellores resultados as súas estratexias de acceso aos segmentos de mercado nos que se posicionaron, dando os resultados coñecidos a nivel internacional.

En definitiva, a capacidade de atender as necesidades cambiantes da demanda, sen converterse nuns meros distribuidores, posiblemente sexa un dos principais valores diferenciais dos produtos que venden as marcas galegas.

Así mesmo, a procura da flexibilidade estivo no ADN da industria galega desde sempre, sendo importante poñer en valor que foi pioneira na conciliación laboral e familiar da muller, adiantándose xa nos anos 60 á posibilidade de que puidese traballar desde o fogar, algo que parece o gran adianto da nosa época co teletraballo e que aquí xa se conseguiu hai máis de 50 anos.

Como están a afrontar as empresas da Comunidade o proceso para a sustentabilidade?

O groso do sector sempre vendeu un produto sostible, proba diso son as continuas manifestacións dos clientes, referíndose ao tempo que levan as pezas nos seus armarios, que moitas veces cóntanse por décadas.

Así mesmo, as grandes empresas galegas levan anos sendo pioneiras e tractoras na implantación de políticas de responsabilidade social corporativa, sendo referentes no recentemente creado Observatorio do Sector Téxtil e da Moda, que ten, entre outros obxectivos, a mellora da sustentabilidade do sector.

Tamén resulta destacable a existencia en Galicia dun número crecente de empresas especializadas en servizos de consultoría para a implantación de políticas de sustentabilidade, que ademais supoñen unha fórmula moi eficiente de cooperación empresarial, xa que actúan como unha especie de polinizadores, transferindo coñecemento e boas prácticas das empresas líderes ás pemes.

Cales son os retos para un pequeno comercio téxtil nun mercado globalizado?

Non só globalizado, senón tamén cada vez máis dixitalizado. Sen dúbida, o principal reto do pequeno comercio téxtil é atopar a fórmula para achegar valor, que será a súa única garantía de supervivencia.

Ata non hai moito tempo, este pequeno comercio limitábase a esperar a visita dos representantes das distintas marcas, para facer os seus pedidos en función do que lles parecía máis interesante, como moito, complementado coa visita a algunhas feiras e, os máis avanzados, viaxando para ver tendencias e como se movían as cousas. Pero hoxe con iso non chega.

Como mínimo, terán que ser eles os que saian a buscar produtos para os seus clientes, coñecer moito mellor o que están a vender, atopar novas formas de relacionarse cos seus provedores, xerar unha relación de confianza co cliente, converténdose en algo así como o seu “persoal shopper”, porque quen pretenda desde un pequeno comercio limitarse a despachar roupa, por moi ben situado que estea, terao complicado.

Como valora o anuncio da empresa Altri de instalar unha fábrica de fibras téxtiles en Galicia?

É unha gran noticia, que xerará oportunidades de negocio impredicibles, xa que ademais de poñer en valor os produtos forestais que servirán de materia prima, esta actividade xerará o seu propio ecosistema de negocio.

Por outra banda, aínda que non teña que ser a mesma empresa, sería interesante vincular a actividade de produción destas novas fibras cunha planta de reciclaxe, creándose un hub ibérico aquí no noroeste da península.

Parece que estamos a ver que existe substitución xeracional nas firmas galegas.

Nalgúns casos imos xa pola segunda substitución xeracional, pero para analizar en profundidade esta cuestión debemos prestar atención a cales foron os grandes momentos de creación de empresas téxtiles en Galicia.

Neste sentido, as tres grandes ondas producíronse en tres etapas, a primeira nos anos 60, seguramente a máis importante, a segunda nos 80, sen dúbida a máis publicitada, e a terceira nos 90, posiblemente de tránsito, aínda que con algún caso de gran éxito. Por desgraza, nos últimos 20 anos o nacemento de novas empresas non foi todo o numeroso que quixeramos.

Con este panorama, é fácil adiviñar que os procesos de substitución viñéronse producindo desde hai anos sen solución de continuidade, aínda que vale a pena poñer de relevo dous elementos característicos. Por unha banda, a lonxevidade, tanto das empresas como das persoas que estiveron á fronte. E, por outra, que as substitucións case nunca se levaron a cabo de forma brusca nin recorrendo a persoas alleas á empresa, senón mediante o acompañamento do sucesor, xeralmente membro da familia, durante bastante tempo, ata que consegue gañarlle o pulso a quen pretende suceder.